VWS-cahier

Al 46 jaar pakt de Vereniging van West-Vlaamse Schrijvers (VWS) uit met haar ‘bibliotheek van de West-Vlaamse letteren’. In een cahier van 48 bladzijden wordt telkens een auteur voorgesteld. Dat gebeurt aan de hand van een korte beschrijving van zijn leven en werk, een uitgebreide bibliografie, enkele foto’s en fragmenten uit zijn of haar werk. Het 266ste nummer in deze reeks is warempel aan mij besteed. De VWS-cahier werd geschreven en samengesteld door Paul Rigolle. Peter Aspeslagh verzorgde de bibliografie. Het boekje werd voorgesteld in de erfgoedsite Vancoillie in Lichtervelde. Op de foto poseer ik tussen Paul Rigolle en Jan Bonneure, secretaris van de VWS. Deze VWS-cahier, ‘Patrick Cornillie’, samengesteld door Paul Rigolle, kost 5 euro. Voor zij die er een willen, volstaat het een mailtje te sturen naar jan.bonneure@skynet.be.

Vrijdag 14 oktober 2011

In de Halve Maan in Brugge vond onder grote belangstelling de officiële voorstelling plaats van ‘De Cercle van mijn leven’, de biografie van Jules Verriest. Heel wat ex-collega-voetballers en trainers van Jules waren die avond present. De meest verrassende gast was ongetwijfeld Morten Olsen, die begin jaren ’70 zijn voetballoopbaan bij Cercle begon en vandaag bondscoach is van Denemarken, dat zich enkele dagen eerder kwalificeerde voor het EK 2012. Op de groepsfoto zie je v.l.n.r. moderator Jacques Sys, Han Grijzenhout, Carlos Desteur, Urbain Braems, Andrea en Jules Verriest met daar achter Dirk Beheydt en (half verscholen) Raoul Lambert, Michel D’Hooghe, initiatiefnemer voor het boek Luc Goutry, John Bogaert, auteur Patrick Cornillie, gouverneur Paul Breyne en Cercle-voorzitter Frans Schotte.

De voorstelling werd voorafgegaan door twee ‘avant premières’, nl. bij de supportersvereniging La Cerveza in Brugge, waar dan weer de huidige spelers Carlos Wilson Rudy, Nuno Reis en Renato Neto aanwezig waren, en bij Groen-Zwart in Lichtervelde, met Lukas Van Eenoo en Karel Van Roose als extra praatgasten.

In het ontluikende professionalisme van de jaren zeventig, gold Jules Verriest als de laatste arbeider-voetballer of ‘working class hero’ van de Belgische eerste klasse. De gevleugelde linksback kon in die tijd naar Sporting Anderlecht en Club Brugge, om voor veel geld profvoetballer te worden, maar legde alle lucratieve aanbiedingen zonder verpinken naast zich neer. Verriest bleef trouw aan de warme, familiale sfeer die Cercle Brugge, ‘zijn’ Cercle, zo kenmerkt. Hij werd het boegbeeld van de ploeg, het soort voetballer uit de oude doos die techniek en wilskracht koppelt aan een no-nonsense houding en als onvoorwaardelijke toeverlaat optreedt voor teamgenoten, supporters en bestuur – ver weg van pronkzucht en patserigheid, precies zoals het bij het bescheiden en authentiek gebleven Cercle past. Jules Verriest speelde tussen 1965 en 1981 liefst 456 competitie- en 36 bekerwedstrijden voor groen-zwart. Hij werd door de supporters verkozen tot ‘Speler van de Eeuw’ en ontving in 1981 de Trofee voor Sportverdienste van de stad Brugge.

‘Jules Verriest. De Cercle van mijn leven’ (Uitgeverij Roularta Books) telt 294 p. (geïll. met 150 foto’s) en kost 24,95 euro. Verkrijgbaar in de boekhandel en in de Cercle-shop.

Vrijdag 16 september 2011

Als vijftiger hoort een mens te doen wat hij al lang had moeten doen maar nog nooit eerder heeft gedaan. ‘A once in a lifetime experience’, zeg maar. Naar Ghisallo fietsen bijvoorbeeld, voor een groet aan de plaatselijke Madonna, patrona dei ciclisti. In mijn geval de meest logische pelgrimage. Zoals het hoort voor een heiligdom tref je het Italiaanse plaatsje op een ‘kalvarieberg’ – voor de renners in de Ronde van Lombardije jaarlijks weer een kruisweg in 14 staties en een dubbel aantal haarspeldbochten. Toegegeven, zelf beklom ik de Passo del Ghisallo van een makkelijkere kant. Ietsje langer, dat wel, maar minder scherp en vooral ook gelijkmatiger – enkel tijdens de slotkilometers stijgt het her en der tot 10%.

Mede door het warme weer bereik ik danig bezweet en lichtjes puffend de top, waar ik meteen datgene in het vizier krijg waarvoor ik uiteindelijk gekomen ben: het legendarische kapelletje, met ervoor de bustes van Gino Bartali en Fausto Coppi. Het was overigens in 1949, tijdens dé succesperiode van het Italiaanse wielrennen, dat paus Pius XII deze bidplaats inzegende en de lokale Madonna de beschermvrouwe van fietsers en wielrenners werd. Prompt schonken Coppi en Bartali er beiden de fiets waarop ze hun Giro wonnen.

Naar hun voorbeeld kwamen vele kampioenen met relikwieën naar Ghisallo. Je ziet er fietsen van Merckx en Moser, gele truien van Hinault en Indurain, de roze van Pantani, regenboogtruien van Binda, Bugno en Cipollini. Heroïek en dramatiek hangen en staan er zij aan zij, want ook de fiets waarop Casartelli om het leven kwam tijdens de Tour van 1995 kreeg er een prominente plaats. De kapel puilt uit van memorabilia, in zoverre zelfs dat ernaast inmiddels een museum is gebouwd. De collectie is uniek, de presentatie eigentijds. Uit alles blijkt een diep respect voor de kampioenen en de wielerhistoriek. Ghisallo is zondermeer het mooiste wielermuseum dat ik ooit bezocht.

Tussen kapel en museum prijkt bovendien de bronzen beeldengroep ‘Al Ciclisti’: een juichende renner, die de triomf in de wielersport verbeeldt, met naast hem een gevallen coureur, symbool voor de tragiek. Het geheel geeft, bovenop deze heuvel, een bijzonder ansichtgehalte. Voortdurend ook houden er (opvallend veel buitenlandse, opvallend veel vrouwelijke) fietsers halt, om uit te blazen van de toch wel venijnige klim, hun bidon te vullen bij de dorpspomp, het kapelletje binnen te stappen, te genieten van het uitzicht op het Comomeer en de Italiaanse uitlopers van de Alpen, wat de sfeer van wielerheroïek nog eens extra in de verf zet.

Het eerste wat mij te binnen schiet op deze bijna sacrale plek: waarom heeft een al even gek wielerland als België geen zo’n wielerwalhalla, bij een kapelletje bovenop een heuvel? Waarom is de pastoor van pakweg Geraardsbergen, in navolging van zijn confrater in Ghisallo, nooit op het idee gekomen om in de kapel op de Oudeberg de fietsen van Boonen, Vanderaerden, Merckx tot heiligenbeelden, de authentieke truien van Buysse, Leman, Museeuw tot relikwieën te verheffen? Waarom wordt De Muur, waar je bij mooi weer, gezeten op het terras van Het Hemelrijk, in een prachtig decor al evenzeer geniet van het aan- en afrijden van honderden wielertoeristen, niet als officieel wielerbedevaartsoord erkend? Want de koers, dat is nu eenmaal emotie en devotie – de renners gezalfd voor het hoogkoor, de rituelen bij start en aankomst, de volksverering bij zoveel calvarieleed, de supporters klaar voor hun novene langs kasseien en wielercafé…

Terug in het land snap ik dat respect voor onze historiek, onze helden en onze wielercultuur de Belg totaal vreemd is. Uitgerekend die dag immers wordt het nieuws bekendgemaakt dat de Muur van Geraardsbergen simpelweg uit het parcours van de Ronde van Vlaanderen wordt geschrapt. Dat ons enige, echte wielerheiligdom zondermeer wordt ontwijd (“…Opgeofferd op het altaar van de platte commercie?”, “…In handen gegeven van protsige vippotentaten?” – wie zal het zeggen?) Ik heb het wel vaker, dat de eerste aanblik van België na een buitenlandse reis mij somber stemt. Maar nooit eerder is de ontnuchtering zo groot als nu. Ik besef: van zo’n Vlaams Ghisallo zijn we verder af dan ooit.

Vrijdag 01 juli 2011

Sprokkelnieuws is ook nieuws, natuurlijk. Ten allen kante bijeengeharkt, meegemaakt of aan te kondigen – deze zomer te nemen of te laten, zoals de gebruiker van dit wereldwijde web het zelf beslist!

*** Volgens collega Herman Laitem “… tussen een mooi gezelschap van fijne pennen”, is van mij een verhaal verschenen in het jongste (Tour)nummer van het wielertijdschrift De Muur (nr. 33, Uitg. LJ Veen, paperback, 144 p. – 12,50 euro): ‘Een renner op een rotsblok in de regen’.

*** Beter laat dan zeer laat verscheen een recensie van mijn dichtbundel ‘Stapvoets verkeer’ in Poëziekrant (jg. 35, nr. 4, juni 2011). Frank Pollet schrijft: “In schijnbaar onschuldige tafereeltjes duiken vaak onverwachte elementen op die de ogenschijnlijk brave gedichten een andere kant op sturen.” Ja, ja, die Pollet ziet werkelijk àlles!

*** Op zijn verzoek leverde ik enige inspiratie en teksten voor het nieuwe cabaretprogramma van Karel Declercq: ‘Met de wind van achter!’ De koers komisch bekeken…, over flandriens, wielerterroristen en nadarsletjes. Te zien tijdens de Gentse Feesten op ma. 18, di. 19 en wo. 20 juli, in de feestzaal van het François Laurentinstituut, Onderstraat 10. Reservatie: Uitbureau, tel. 09-233 77 88.

*** Vanaf 2 juli te volgen via www.geelzucht.wordpress.com: de blog die de Tour verslaat in gedichten. Van de Passage du Gois, via de Mûr de Bretagne, Lourdes en de Col du Galibier tot de Champs Elysées, 23 dagen lang minstens één inktvers Tourgedicht. Nieuw dit jaar is dat zich in het zog van Norbert De Beule, Frank Pollet, Paul Rigolle en Patrick Cornillie nu een jongedame nestelt. Willie Verhegghe, de spurtbom van vorig jaar, geeft de pen – én de fietspomp – namelijk door aan Sylvie Marie. Als pedaleur de charme zorgt ze voor suspens en souplesse in de Tour, goed om de nieuwe Grace Verbeke van de Vlaamse wielerdichters te worden.

*** Het GeelZucht-gezelschap pedaleert trouwens niet enkel op het internet, maar is ook live present in Roeselare. Op zaterdag 9 juli vindt daar de eerste editie plaats van het literair festival ‘Roes’, en dit onder het thema ‘creatie op locatie’. Op diverse plaatsen in de stad en op welbepaalde tijdstippen laten dichters en andere kunstenaars zich uitdagen door de locatie. ‘Roes’ beleef je op zaterdag 9 juli tussen 14 en 18 uur. De toegang is (op alle locaties) gratis.

Maandag 06 juni 2011

Zowel op het secretariaat van Cercle Brugge of in een aantal Standaard Boekhandels kan vanaf vandaag – en dit tot en met 12 augustus – ingetekend worden op mijn biografie van Jules Verriest: ‘De Cercle van mijn leven’. Het boek zal verschijnen in de eerste week van oktober en de voorintekenaars worden in het boek vermeld.

Formaat: 155 x 240 mm hoog,
304 bladzijden met meer dan 150 zwart/wit foto’s
Prijs: € 24,95 €
Verschijnt oktober 2011 – Roularta Books

“Jules Verriest, hét icoon van Cercle Brugge, is dit jaar 65 jaar jong. Patrick Cornillie schreef een beklijvende biografie over deze gevleugelde flankverdediger, de laatste arbeider-voetballer van de Belgische eerste klasse die, ondanks herhaalde lucratieve aanbiedingen van topploegen, ‘zijn’ Cercle altijd trouw bleef. Tegelijkertijd borstelt de auteur een boeiend portret over de jaren vijftig, zestig en zeventig, zodat het meteen een tijdsdocument is van een( voetbal)wereld die voorgoed verdwenen lijkt.” Jules Verriest speelde tussen 1965 en 1981 liefst 456 competitie- en 36 bekerwedstrijden voor groen-zwart. Hij werd door de supporters verkozen tot ‘Speler van de Eeuw’ en ontving in 1981 de Trofee voor Sportverdienste van de stad Brugge. Naast zijn sportieve prestaties blonk hij ook uit door zijn menselijke talent, werd hij een houvast voor de ploeg en de jonge spelers. Ook vandaag, op zijn 65ste, is en blijft Jules Verriest het boegbeeld van Cercle Brugge.

Standaard boekhandels waar je kan voorintekenen: Brugge, Vlamingstraat 64 – Steenstraat 88 – Gistelsesteenweg 485 – H. Brugmanstraat 10 – Torhout, Burg 12 – Oostkamp, Kortrijksestraat 29.

Voor de WTV-reportage over het boek, klik hier.

06juni

Woensdag 15 juni 2011

Hij ligt vanaf vandaag in de winkel, mijn nieuwe fietsgids, die ik schreef in opdracht van Uitgeverij Lannoo: ‘De mooiste fietsroutes van Vlaanderen Vakantieland’. (192 blz. – 19,95 euro). Daarvoor nestelde ik mij in het zog van Saartje Vandendriessche, Erika Van Tielen en ander schoon volk. Deze dames klimmen in het populaire VRT-programma wat graag in het zadel. Rustig trappen langs de kust, genieten van de bloesems in Haspengouw, flaneren langs de Leie of een stevig klimmetje in de Zwalmstreek? Elke fietsliefhebber vindt gegarandeerd ook de perfecte pedaalslag in dit boek, waarin de 20 mooiste fietsroutes uit ‘Vlaanderen Vakantieland’ worden geselecteerd. Goed voor unieke en zintuiglijke ontdekkingstochten in alle vijf de provincies en meer dan 1.000 kilometer voor de ‘meerwaardezoeker’ in elke recreant. Mét routes op ieders maat, gedetailleerde trajectbeschrijvingen, toeristische troeven en tips voor terrasjes en fietsvriendelijke logies. Zet u in het wiel van de tv-reporters en fiets langs holle wegen of door de bossen, langs de waterkant en door schilderachtige dorpjes.

frcover

Zaterdag 09 mei 2011

Het was snikheet, die maandag 28 juli 2008, op het marktplein van Beauraing, waar de start plaats vond van de derde etappe in de Ronde van Wallonië. Slenteren tussen tentjes en terrasjes, politieagenten en hostesses, blinkende wagens met geweien van wielen op het dak. Een hoogbejaarde Ardennees vergaapt zich aan het wonder van een Shimano 10 Speed. Een soigneur vult extra bidons. Tot op het laatste moment zijn ze in hun teambussen gebleven, hebben ze verkoeling gezocht, maar eindelijk komen ze eraan. Nuyens, Nys, wereldkampioen Bettini, geletruidrager Van Avermaet. De lichte opwinding die zoiets teweeg brengt. Venten veren recht. Moeders vatten post bij de nadar, het fototoestel in aanslag. Kinderen reiken renners pen en papier aan. Nog vijf minuten. Een plaatselijke prominent krijgt een alarmpistool toevertrouwd. En plots dat gejuich, dat aanzwelt en zich mee met een horde fans over het plein beweegt. “Et voici, m’dams et m’sieurs, Tom Boe-nèn!” De stem van de speaker die een octaaf hoger gaat, ter aankondiging van de vleesgeworden Sint-Hubertus, klaar om heuvels en wouden te veroveren, nog net geen kruis boven de helm. Ook mijn dochters vallen in aanbidding voor deze heilige.
 
Of papa geen foto kan versieren? “Tuurlijk, kom, niet aarzelen, want binnen vier minuten klinkt het startschot.” Even door dat wachtende peloton waden, beetje links, beetje rechts, ha daar is Boe-nèn! Kan het nog, in zeven haasten? “Joa, doe moar mèskes, gene peniek, ze raaie nog nie wèg!” En dan zie je het op zo’n momenten altijd gebeuren. Sta je klaar om af te drukken voor een foto, dé foto met Zijne Heiligheid, en komt er zich plots en onverwacht een ander in het beeld wringen. Quick en slapstick, duidelijk de plezantste thuis, een Stan Laurel in rennerspak. “Gadoeme, de Weylandt, weer gàà! Joa, sorry mèskes, zullen we dees fottoo nog es erpakke?” Neen, laat maar, zo is die ook best leuk. Mét Wouter Weylandt dus, altijd gekscheren. Maar zich daarna wél komen excuseren. “Ach, we mogen eens lachen hé. En zeker met den Boonen!” Zo’n foto is en blijft het dus. De Smiley van Wouterke, voor de eeuwigheid. Niet eens drie jaar geleden genomen.
Zo pas hoor ik het droeve nieuws uit de Giro. 9 mei 2011. Wéér een maandag. Zonder twijfel stond vanochtend in Reggio Emilia nog eenzelfde Weylandt aan de start, even olijk als toen in Beauring. Dollend met zijn ploegmaats en vrienden in het peloton, genietend ook van het vooruitzicht van zijn kleine spruit die over een paar maanden geboren wordt. Die Weylandt dus, die daar enkele uren later ligt, op het asfalt van een smalle weg, artsen over hem heen gebogen – tevergeefs, want de guitigheid en het leven is er helemaal uit. Mijn dochters zijn er ondersteboven van. En ik met hen.

ww2

Zaterdag 07 mei 2011

Naar aanleiding van het themajaar ‘Roeselare aan tafel’ laat Patrick Cornillie méé sneukelen van poëzie. Op zaterdag 7 mei zet de gidsenkring Mandeldal namelijk de schone letteren op de menukaart. Tijdens een charmante poëziewandeling langs vergeten plaatsjes in de binnenstad lezen burgemeester Luc Martens, Peter Holvoet-Hanssen, Ludo Kindt, Gilbert Coghe, Machteld Ramoudt, John Goddeeris, Reinout Verbeke, Luk Decleer en Patrick Cornillie (Roeselaarse stadsdichter 2011) voor, al dan niet uit eigen werk. De wandeling wordt twee keer gedaan: om 10 en om 14 uur, met onderweg dus poëzie en af en toe een sneukelingske. Ze start aan boekhandel De Zondvloed (Sint-Alfonsusstraat) en gaat via de fontein aan het Demeestereplein, de Bibliotheek Albrecht Rodenbach, de stedelijke begraafplaats, het stadspark en ’t Knipoogje in de Kokelarestraat. Patrick Cornillie leest voor in de binnentuin van voornoemde bibliotheek. Bedoeling is dat dit ‘sneukelen van poëzie’ een vast aanbod wordt: ‘Roeselare letter(s) gekend’. – Deelnemen aan de poëziewandeling op 7 mei kost 5 euro. Te betalen bij de start, voor een drankje, tapenades en een Elixier de Roulers onderweg. Info: www.uitinvlaanderen.be of www.dezondvloed.be.

Zaterdag 30 april 2011

Zo blijft de wereld en het wiel draaien. Nog maar pas zijn de voorjaarsklassiekers – en het Festival Gilbert – voorbij, of elk wielerminnend mens zit al te lonken naar de komende Ronde van Frankrijk. Het is met de Bende van Pollet niet anders. Nadat ze vorig jaar in blog en boek de Tour versloeg in vijftig-en-enige-gedichten, zal GeelZucht zich in de zomer van 2011 andermaal als een literaire epidemie op het wereldwijde web nestelen. Van de Passage du Gois, via de Mûr de Bretagne, Lourdes en de Col du Galibier tot de Champs Elysées, 23 dagen lang minstens één inktvers Tourgedicht. Nieuw is dat zich in het zog van de wielerdichters voortaan ook een jongedame nestelt. Willie Verhegghe, de spurtbom van vorig jaar, geeft de pen – én de fietspomp – namelijk door aan Sylvie Marie. Als pedaleur de charme zorgt ze voor suspens en souplesse in de Tour, goed om de nieuwe Grace Verbeke van de Vlaamse wielerdichters te worden. Met aanvaardbare hematocrietwaarde zullen Patrick Cornillie, Norbert De Beule, Frank Pollet en Paul Rigolle haar dagelijks in een zetel naar de meet brengen. Vandaag kwamen de GeelZucht-dichters alvast bijeen om die Tour van 2011 voor te bereiden. Met zin voor symboliek deden ze dat in Het Hemelrijk, op de Muur van Geraardsbergen. Strategische lijnen werden uitgezet, etappes besproken, energiebommen opgeslagen, kansen overwogen. Moge de afspraak in dit heiligdom nog vele jaren de aanzet zijn voor een Tour-in-gedichten!

– De hernieuwde blog van GeelZucht – 5 dichters 1 Tour – Bekijk je via www.geelzucht.wordpress.com. Als het even meezit, ligt er vijf dagen na de Champs Elysées – op het naTourcriterium van Sint-Niklaas – ook al een boekje klaar met de beste gedichten van de blog (GeelZucht 2).

Zaterdag 30 april 2011

Voor het tweede jaar op rij zorgden vijf dichters dagelijks voor minstens één Tourgedicht op de druk bezochte blog www.geelzucht.wordpress.com. Net als vorig jaar verschijnen hun bijdragen (dit keer van Sylvie Marie, Paul Rigolle, Frank Pollet, Norbert De Beule en Patrick Cornillie) nu weer in boekvorm. Andermaal wordt het een unieke hardcover-uitgave die éénmalig in een beperkte oplage van 100 genummerde en door de vijf dichters gesigneerde exemplaren op de markt wordt gebracht. In tegenstelling tot vorig jaar komt er géén goedkopere paperbackversie.

Interesse? Wacht niet, want wie het eerst komt, eerst maalt. En op = op!

Wil je het boek bestellen?

* Voor België, twee mogelijkheden:
1) Wij sturen het boek op. In dat geval stort je 17 euro (15 voor het boek + 2 euro verpakkings- en verzendkosten) op IBAN BE 32751204161802 met vermelding GeelZucht II.
2) Je haalt het boek af. GeelZucht II wordt officieel gepresenteerd op 23 augustus e.k. in boekhandel De Zondvloed in Roeselare. Wie het boek daar afhaalt, betaalt uiteraard géén verzendkosten en schrijft dus 15 euro over op IBAN BE 32751204161802. Als je naar de boekpresentatie komt, gelieve dit dan ook eventjes te mailen: deletterloods@gmail.com.

* Voor Nederland:
Om gruwelijk hoge verzendkosten te voorkomen, kunnen Nederlandse wielerpoëzieliefhebbers hun exemplaar of exemplaren bestellen viawww.sportmediashop.nl, waar Bert Hulleman ervoor zorgt dat de boeken netjes thuis worden afgeleverd.
Bellen? Geen probleem: Nederlanders kiezen 0578 616585, de anderen 00 31 578 616585. Mailen kan uiteraard ook, en wel naar sportmedia@hetnet.nl.

GEELZUCHT II, hardcover, stofwikkel, genummerd, gesigneerd, €15,00 exclusief verzending. De cover is een ontwerp van dichter David Troch.

CCI04082013_00000