Terwijl West-Vlaanderen zich opmaakt voor de herdenking van 100 jaar Groote Oorlog en we met zijn allen uitkijken naar de prestigieuze tv-reeks In Vlaamse Velden, vanaf zondag op Eén, beweegt duidelijk ook in Frankrijk een en ander rond ’14-’18. Vandaag steekt een brief in mijn bus uit Saint-Priest-en-Jarez, waarin Jean-Paul Bourgier een nieuw boek aankondigt: “Mon ouvrage à propos de 1919 et des courses cyclistes qui ont traversé les champs de bataille de 1914-1918 va bientôt être publié.” Daarin zal het gaan over de renners die de grote wereldbrand overleefd hebben en, voor zover mogelijk, aan een tweede carrière zijn begonnen. Een van de allereerste wedstrijden die na de Eerste Wereldoorlog werd  verreden was de Ronde van Vlaanderen, gewonnen door mijn dorpsgenoot Henri Vanlerberghe. Bourgier vraagt mij enkele zinnen te mogen citeren uit het boekje dat ik ooit over Vanlerberghe schreef. Eerder publiceerde de auteur al een intrigerend werk over de Tour de France van 1914, met als ondertitel ‘De la fleur au guidon à la baïonnette au canon’ – zo  kernachtig en allesomvattend geformuleerd dat het zonde zou zijn die te vertalen in het Nederlands. Ik was toen danig onder de indruk van dit boek en ik twijfel er niet aan dat deze opvolger een al even interessant en doorwrocht werkstuk wordt. “Vous devinez que mon ouvrage fait une large place aux coureurs belges ainsi qu’au Ronde 1919. Vous y êtes cité d’autant que j’ai pu faire traduire en français un passage de votre livre. Je ne manquerai pas de vous faire parvenir un exemplaire lors de la sortie de l’ouvrage.” Alweer een boek om naar uit te kijken, dus. Boeiend, boeiend!