Terug van drie dagen Limburg, met vrouw en twee jongste dochters. Uiteraard gingen de fietsen mee, want het zou zonde zijn de mooiste en comfortabelste fietspaden van het land links te laten liggen. We logeerden in The Oak in Zutendaal, een hotelletje dat zichzelf promoot als fietsvriendelijk, en dat blijkt terecht. Patron Paul heeft er zijn werk van gemaakt: fiets- en knooppuntenkaartjes, brochures, tot in detail beschreven routes en folders van bezienswaardigheden liggen bij onze aankomst al klaar. We pikken er de eerste dag zijn oostelijke route uit en fietsen vanuit de meest bosrijke gemeente van Vlaanderen via het bevallige Oud-Rekem naar de dijken van de Maas. De rivier volgen we stroomafwaarts tot in Eisden. Van daaruit gaat het naar Opgrimbie en weer naar The Oak, bijna 20 kilometer ononderbroken door het groen, met op het eind een pittig klimmetje – het Kempisch Plateau ligt immers 60 meter hoger dan de Maasvallei.

De tweede etappe stippelen we uit richting Albertkanaal en Hasselt, om van daaruit naar Zonhoven en de Teut te fietsen. De heide staat volop in bloei, om de haverklap trek ik de remmen dicht om al de varianten van mauve, violet, purper en paars op foto te krijgen. Ook langs de kronkelende paden rondom het Domein Bokrijk groeit en bloeit alles wat ademt. Via Godsheide, het geboortedorp van Miel Vanstreels, rijden we langs de Durme dwars door de levendige Limburgse hoofdstad, waar de terrasjes vol zitten en de gevels de warmte van de dag uitzweten. Ook tijdens onze slotrit zoeken we de stad op, zij het over de grens, in Maastricht. De knooppuntenroute er naartoe biedt een boeiend parcours langs het kasteel van Pietersheim, het sas van Neerharen, de Zuidwillemsvaart en Smeermaas, een verloren gelegd gehuchtje pal op de grens, waar tussen 1894 en 1896 merkwaardig genoeg de allereerste Belgische kampioenschappen wielrennen plaats vonden. Maastricht is mooi maar druk en fietsen we weer uit via Veldwezelt en Gellik en zo weer naar Zutendaal. Het was weer eens goed toeven in het oosten des lands. Op de terugweg raken mijn dochters niet uitgepraat over hun eerste kennismaking met de mooie en veilige paden waar ze ongehinderd konden fietsen.